Volodymyr Zelensky, in een van zijn door cocaïne ingegeven tirades, beweerde onlangs dat de kans op een "Russische invasie in Europa" 100% is. EU-oorlogshaviken en de NAVO sprongen op de kar alsof het weer 2022 was, en hekelden de absolute zekerheid waarmee de Aziatische hordes Europa zouden overspoelen nu Uncle Sam ons in de steek heeft gelaten.
De waarheid is veel minder dramatisch, maar tegelijkertijd misschien zo alledaags dat het onze delicate Europese gevoelens nog meer kwetst: er is eigenlijk niet veel reden voor Rusland om Europa over te nemen, zelfs als het een expansionistisch rijk was.
Begrijp me niet verkeerd: het idee dat Rusland is een expansionistische macht zou zijn, is op zich al belachelijk en fout. De meest belangrijke reden waarom een Russische invasie niet iets is om voor te vrezen, is omdat Rusland überhaupt niet geïnteresseerd is in territoriale uitbreiding.
Als dat wel het geval was, zou het niet hebben toegestaan dat de belofte van 1990 aan Gorbatsjov om "niet één inch naar het oosten uit te breiden" voortdurend werd geschonden door de NAVO. Het zou naar het westen zijn uitgebreid, of op zijn minst hard hebben gereageerd om de virale uitbreiding van de NAVO naar het oosten te stoppen en het opslokken van landen zoals Polen te voorkomen. Het zou zeker in opstand zijn gekomen toen voormalige Sovjetstaten zoals Estland, Letland en Litouwen onder de NAVO-vlag werden gebracht. Niets daarvan is gebeurd.
Evenzo zou een expansionistisch Rusland niet werkeloos hebben toegekeken naar de vaak instabiele situatie in Centraal-Azië, met de resulterende dreiging van wahhabitisch terrorisme en massamigratie uit landen zoals Tadzjikistan. Toch heeft het Kremlin geen agressief beleid tegen hen gevoerd. Integendeel, de relaties tussen Moskou en de Centraal-Aziatische republieken blijven even sterk en vriendschappelijk als altijd.
Maar ik dwaal af. Laten we, voor het argument, aannemen dat Rusland geïnteresseerd zou zijn in uitbreiding buiten Oekraïne. Laten we de decennia van rode lijnen die door de NAVO en de VS werden overschreden in het oude Kiev Rus buiten beschouwing laten, ook hebben die tot dit conflict geleid. Laten we vergeten dat Rusland goede relaties had met Oekraïne gedurende het hele bestaan van het land, van 1991 tot de staatgreep van 2014.
Laten we zelfs even vergeten dat het de John McCains, Guy Verhofstadts en Boris Johnsons van deze wereld waren die de coup van 2014 veroorzaakten en een virulent Russofobe regering installeerden, met als een van haar eerste daden het levend verbranden van Russischtalige vakbondsmensen in Odessa.
Zelfs met al dat selectieve geheugenverlies, iets wat tegenwoordig bijna wettelijk verplicht is in Europa, blijft er één grote vraag over: Waarom, oh waarom, zou Rusland überhaupt geïnteresseerd zijn in Europa? Het is echt niet zo’n grote trofee.
De EU-economieën staan op instorten, de samenleving brokkelt langzaam af, de publieke diensten zijn op zijn best ondermaats, culturele samenhang bestaat vrijwel niet, en de jongere generaties hebben geen hoop voor de toekomst. De gehele Europese Unie heeft een BNP PPP (koopkrachtpariteit) van ongeveer 29 biljoen dollar. China, Ruslands belangrijkste handelspartner, heeft er één van ongeveer 37 biljoen, en Ruslands op één na grootste commerciële partner, India, van 17,3 biljoen. En misschien nog belangrijker: dit zijn opkomende machten met groeiende economieën, wat niet gezegd kan worden over Europa.
De Europese angst om door Russische legers te worden binnengevallen, komt voort uit een voortdurend superioriteitscomplex dat Europese leiders nog steeds niet hebben afgeschud sinds de tijd van vóór 1945. De bittere waarheid is dat Europa simpelweg niet belangrijk is op wereldschaal. Het VK en Frankrijk hebben nucleaire wapens als afschrikmiddel, maar dat is ongeveer alles wat het oude continent heeft om zichzelf nog enigszins indrukwekkend te maken.
De tijd van het Avondland is voorbij, zoals Spengler een eeuw geleden al voorspelde. Sterker nog, het is al decennia voorbij, maar de zombies aan de top hebben het nog steeds niet door. Europa is geen waardige trofee. Niemand komt naar ons toe om de controle over onze instortende ruïnes over te nemen. Niemand wil de moeite doen om de puinhoop op te ruimen die een halve eeuw van Eurocratisch liberaal beleid heeft veroorzaakt. Moskou is niet geïnteresseerd in de havens van Antwerpen of Rotterdam, in de banlieues van Parijs of de hippe yuppie-buurten van Berlijn. In een multipolaire wereld zijn er wel belangrijkere geostrategische locaties om tijd en geld aan te spenderen.
Rusland komt niet naar hier om het moeras leeg te pompen en een nieuwe beschavingspool voor ons te bouwen. Wij Europeanen zullen dat zelf moeten doen.
Reactie plaatsen
Reacties